İzmir Buca ilçesinde yaşayan Bedriye Taşçı, 9 Nisan 2006’da, 5 yaşındaki kızı İlayda Taşçı’yı da alıp, akrabalarıyla Kaynaklar mevkiine pikniğe gitti.
Akşam saatlerine kadar burada vakit geçiren Bedriye Taşçı, meskene dönmek üzere hazırlık yaptığı sırada, kızı İlayda’yı göremedi. Taşçı ve o sırada yanında olan akrabaları kendi eforlarıyla bölgede arama yaptı. Fakat yapılan aramalardan sonuç alınamadı.
Bunun üzerine Taşçı, durumu jandarma gruplarına bildirdi. Jandarma takımlarınca İlayda’yı bulmak için çalışma başlatıldı. İlayda’nın kaybolduğu bölgede günlerce köpeklerle arama yapıldı, gidebileceği yerlere bakıldı. Fakat yapılan tüm çalışmalara karşın İlayda bulunamadı.
Bir müddet sonra İlayda’nın piknik alanında top oynayan kuzeni, bir kişinin, küçük kızı arabaya zorla bindirdiğini tez etti. Yol üzerindeki güvenlik kameralarının kayıtlarında, imgeye rastlanılmadı. Köpeklerle piknik alanını günlerce arayan jandarma, olay günü o bölgede bulunan 12 bin 120 kişinin cep telefonu kayıtlarını incelerken, 214 kişi üzerinde yoğunlaşıldı.
“KAÇIRIP SATTIK”
‘KEŞKE BÜTÜN VAKTİMİ ONUNLA GEÇİRSEYDİM’
15 yıldır gözyaşlarının dinmediğini söyleyen anne Bedriye Taşçı, olay günü pikniğe hiç gitmek istemediğini belirterek, “Olay gün sabah küçük kardeşimle pazara gittik, akabinde da pikniğe gittik. Benim içimden hiç gelmiyordu gitmek ancak ısrar ettikleri için gittik. İlayda çocuklarla oynamaya başladı. Sonra gelip bana, ‘Anne, bana bir bardak meşrubat verir misin’ dedi.
Ne vakit o meşrubattan görsem gözümde o an canlanıyor. Kaybolduğu gün bana, ‘Anne dişim ağrıyor’ demişti. Güya onun ağrısı o gün bugündür daima benim dişimde. Onun o küçük elleri, yüzü daima benim gözümün önünde. Bazen el işi yapardım, yanıma gelirdi, omzuma yaslanırdı, ‘Anne’ kaygısı. Ben de ‘Bırak, el işi yapacağım’ derdim. Artık diyorum ki keşke el işi yapmasaydım, çocuğumla oynasaydım, bütün vaktimi onunla geçirseydim” diye konuştu.
‘KIZIMIN KAÇIRILDIĞINA EMİNİM, YER YARILDI DA İÇİNE GİRMEDİ’
Bedriye Taşçı, kızının kaçırılıp evlatlık verildiğini düşündüğünü lisana getirerek, “Hep ‘yaşıyor’ diye hissediyorum, gönlüme o denli doğuyor. Ben o küçük İlayda’yı istiyorum, daima gözümde o 5 yaşındaki İlayda var. Gece birden fazla vakit yastığımla boğuşuyorum. Kapı çalacak, biri arayacak, biri merhamete gelecek ve İlayda’mı gelecek diye bekliyorum. Buradan bütün herkese sesleniyorum. ‘İlayda kaçırıldı’ diye düşünüyorum ve tahminen o kaçıran annedir, babadır, evlattır, bilmiyorum. Lütfen benim kızımı getirin, davacı bile olmayacağım. Kâfi ki kızımı getirsinler, yemin ederim davacı olmayacağım. 15 yıldır her gece, ‘Onu kaçıran imana gelsin de kızımı getirsin’ diye İlayda’ma Ayet-el Kürsi okuyorum. Herkes ona beddua ediyor lakin ben ‘Şaşırdı ve imanına yenik düştü’ diye düşünüp, tekrar imana gelsin de kızımı getirsin diye dua ediyorum. Ben kızımın kaçırıldığına eminim, yer yarıldı da içine girmiş olamaz” dedi.
‘YARIM SAAT İÇİNDE KAYBOLDU, O GÜN BUGÜNDÜR ARIYORUZ’
Okulda hizmetli olarak vazife yapan baba Saim Taşçı, pikniğe gidildiğinde kendisinin iş yerinde olduğunu kaydederek, şunları söyledi:
“Piknik bize zehir oldu. Bugün İlayda’mın kayboluşunun üzerinden 15 sene geçti. Şu an yaşıyorsa 20 yaşında. Anlatacak o kadar çok şey var ki, bitmiyor. Ben iş yerindeydim, eşim, ağabeyi ve kayınbiraderi ile pikniğe gitmişlerdi. Saat 15.00 civarı piknik alanına varıyorlar. Saat 17.30-18.00 ortası da İlayda’nın olmadığını fark ediyorlar. Yarım saat içinde İlayda kayboluyor. O gün bugündür arıyoruz lakin bulamadık. O gün saat 23.00 sıralarında piknik alanına gidildi ve kokuya hassas köpeklerle arama yapıldı. Muhakkak noktadan sonra çocuğun izinin kaybolduğu söylediler. Esasen görgü şahitleri da o noktada çocuğun beyaz otomobille alındığını söylüyor. Kayınbiraderimin küçük oğlu var, ‘Top oynarken ufak kız çocuğunun beyaz otomobile bindiğini gördüm fakat onun İlayda olduğunu fark etmedim’ dedi. Yıllardır İlayda’dan haber alamadık, hala da aramaya devam ediyoruz.”
‘RÜYAMDA BANA, ‘BABA BURADAYIM’ DİYE SESLENİYOR’
Saim Taşçı, görenlerin ve duyanların telefon açması halinde, dünyanın öbür ucunda da olsa kızlarını gidip alacaklarını tabir ederek, “Yeter ki bize yardım etsinler. Yetkililere sesleniyorum, bize ne olur yardım edin. Telefonumda fotoğraflarını her gördüğümde düşüme giriyor. Düşümde yüzünü hiç göremedim, yalnızca sesini duyuyorum. Hayalimde bana, ‘Baba buradayım, baba buradayım’ diye sesleniyor. Yalnızca sesini duyuyorum, yüzünü bir türlü göremedim. Kardeşi, kuzenleri çok etkilendi. Bana daima, ‘Baba İlayda ne vakit gelecek’ diye soruyorlar. Sabırla bekliyoruz, inşallah kapıyı çalıp gelecek. Bu vakte kadar çok ihbar oldu, ancak sonuç yok. Gerçek ihbar gelmedi. Ya da geldi de bizim haberimiz olmadı, bilmiyorum” diye konuştu.(DHA)
Kaynak: Sözcü