II. Dünya Savaşı’nda taarruzlardan korunmak için yapılan koruganlar tarihe karışıyor

Karasu hudutları içerisinde bulunan ve II. Dünya Savaşı sırasında Ankara’nın işgalini korumak ismine yurt dışından borç para alınarak kıyı kısmına yapılan koruganlar, her geçen yıl tahrip oluyor, kuma gömülüyor yahut kıyı erozyonuyla denizin içinde kalıyor.

Mareşal Fevzi Çakmak tarafından yaptırılan beton siper ve tünellerden oluşan savunma sınırı olan koruganlar, günümüzde ise ilgisizlikten adeta harabeye dönmüş ve duvarlarına yazılar yazılmış durumda. Hususla ilgili açıklamalarda bulunan tarihçi Oğuzhan Kır, Karasu’da bulunan koruganların, birebir Çanakkale tabyaları üzere müdafaa altına alınması gerektiğini belirtti.

II. Dünya Savaşı’nda da Alman ve Rus işgaline karşı Şile’den Akçakoca’ya kadar Sakarya kıyılarına çok sayıda korugan yapıldığını söyleyen tarihçi Oğuzhan Kır, şunları söyledi:

– Koruganların öbür ismi mevziler yahut tabyalar diye geçiyor. Dünya tarihinde bunun birinci örnekleri, Japonya Rusya savaşında yapılıyor. Ruslar, Japonlara karşı koruganlar inşa ediyorlar. Bizim tarihimizdeki birinci örnekleri ise aslında daha da eskiye gidiyor 1892 tarihinde Sultan Abdülhamit tarafından Çanakkale’ye yapılıyor mümkün bir savaşa karşı düşman gemilerinin boğazdan geçme ihtimaline karşı inşa ediliyorlar. Hamidiye Tabyaları olarak geçiyor bunlar.

– II. Dünya Savaşı’nda Türkiye her ne kadar savaşa girmemiş olsa da Alman ve Rus tehdidine karşı ülkenin sonlarını kıyılarını koruyabilmek için koruganların inşa edilmesi mecburî oluyor. 1939 yılında Mareşal Fevzi Çakmak tarafından götürülen teklif ile Ankara’nın işgalini korumak için Karasu kıyılarına beton makinalı tüfek mevzileri yapıldı. Devletin bir savunma düzeneği olarak yurt dışından borç para alınarak bu koruganlar inşa ediliyor. Bu koruganlar ile düşman gemilerinin Sakarya kıyısından Türkiye’ye çıkarma yapması engellendi. Caydırıcı bir savunma düzeneği olmasıyla dikkat çekiyor.

– Bu tabyalar, işgali önledi. Ülkemizin bağımsızlığını simgeliyor. Kültürel miras statüsüne alınmadı ve lokal yöneticilerimiz de bu yapıtları korumak için hiçbir adım atmadı. Karasu’ya ortada sırada öğrenci kümeleri gelerek çeşitli çalışmalar yapıyor. Ancak bu teşebbüsler içi boş çalışmalar. Mahallî idarecilerimiz inisiyatif kullanarak bu koruganlara bakım yapıp, etrafını temizleyip birer tabela ve Türk Bayrağı asarak bu abide yapıtları koruyabilir. Hatta bir açık hava müzesine bile döner. Öğrencileri, tabya göstermek için Çanakkale’ye götürüyoruz. Karasu tabyalarının da Çanakkale’dekilerden farkı yok. (İHA)

Kaynak: Sözcü